Sunday, July 7, 2013

KISAH MASA KECIL: BULI


Ni aku nak ceritakan pertemuan aku dgn si kaki buli, SALMAH (bukan nama sebenar).

Dulu aku bersekolah di Sekolah Kebangsaan Taman Sri ehemehem kat jb. Dari darjah satu sampai darjah dua je. Pindah situ pun sebab mak aku sambung master kat UTM.

Aku memang berangan nak masuk kelas yg gah kat sekolah tu, mcm kelas 1 ARIF, 1 BIJAK sbb tu kelas budak2 pandai katanye. Tapi sebab belum ada rezeki nak jadi budak pandai, aku masuk la kelas 1 MAHIR, kelas ke-7 daripada 7 kelas. Lambat daftar, sbb tu masuk kelas ujung2… *alasan

Mula2 masuk kelas ni je, si ROKIAH (ni serius nama betul) ni hulurkan salam persahabatan. Nama je ROKIAH, tapi lawa beb. Rambut perang, kulit putih.

Tapi ROKIAH ni baiknye kejap je. Satu hari tu, dia suruh aku teman dia pegi tandas. Kat tandas tu dia takde pun nak melunaskan hajat ke apa, dan dan tu jugak dia cubit tangan aku. kuat. Kuat dia cubit. Cubit dan pulas. Lepas tu aku menangis…

Apa salah aku? Salah muka aku ke? Muka mintak di buli?

Lepas tu aku dah taknak kawan rokiah. Aku kawan dengan syafinaz. Dia ni anak pensyarah UTM. Baik sgt dengan aku.

Ok. Yang pasal SALMAH ni pulak, dia ni tak pernah pun sentuh ke, cubit ke, belasah orang kat sekolah tu. Cuma dia jenis suka cakap. Semua dia cakap, kitorang kena ikut. Kitorang ikut cakap dia sebab dia awal-awal masuk kelas je, dia teruih cakap mcm ni…

“abah kita kuat tau. Abah kita makan orang”

Jadi sebab takut kena makan dengan abah dia, kitorang pun ikut je la cakap si anak ni.

Perempuan gila anak saudagar penipu ( 3 abdul )

Hmmm… apa la tulus sangat hati aku masa kecik2 dulu kan. boleh pulak percaya ckp budak tu. tapi bukan aku sorang je ye yg percaya. Semua budak kelas 1MAHIR percaya ok ckp budak tu.


SALMAH ni jenis mintak duit kat orang, makan makanan orang. Kalau taknak bagi nnti dia panggil abah pemakan daging manusia dia tu datang sekolah. Hmmm, time tu aku pikir kenapa lah ayah aku ni makan nasi. Paling besar pun makan lembu. Kalau makan manusia jugak mesti ayah aku boleh lawan dengan abah dia.

Padahal, ayah aku kan tentera laut, pandai berenang, pandai silat, pandai pakai senapang. Mesti lagi kuat dari abah si SALMAH. Ye, betul tu.

Satu hari, masa makan malam, mak aku tanya mcm ni…

“kau makan apa kak kat sekolah? kebulur noo muka tu” (muka pelahap)

“akak tak ma.. uhukkk uhukk.. kan. akak tak makan, mak” muka kesian, mohon simpati ibu tercinta…

“mak bagi duit suruh beli makanan. Kenapa tak beli?!” cekak pinggang, tanda tak terpengaruh dengan muka kasihan si anak.

“ada kawan akak tu, dia makan mihun sup yg akak beli. tiap2 hari mak dia ambik mihun sup akak. Akak takut nak marah sebab abah dia makan orang”

“astaghfirullahalazim…”

mengadu~

Mungkin dalam hati mak aku cakap mcm ni, “apa la lurus bendul sgt anak aku ni?”…

eh, tak, tak. Mungkin dlm hati mcm ni la mak aku ckp, “apa la tulus sangat hati anak bertuah aku ni”

mak aku tanya lagi…

“kenapa dia amek makanan akak je? Orang lain tak makan ke?”

“makan, tapi dia suka mihun sup kantin. Orang lain bawak bekal, tak pun beli kuih je”

Tiba-tiba abang aku yang kedua nak tunjuk hero la kata nak datang jumpa budak tu. Tapi aku tak bagi, nnti abang aku kena makan macam mana? Abang aku tu dah la baru darjah 5. Badan aku pun nak sama besar mcm badan dia, ada hati nak lawan si abah pemakan daging manusia tu.

Abang aku yang pertama dah sekolah menengah. Tak sama sekolah dgn kitorg, tu dia tak masuk campur tu…

Lepas tu mcm mana ek? Hei, lupa la. Yg aku ingat abang aku yg ke2 tu dtg sekolah naik basikal (aku sekolah ptg, abg aku sekolah pagi), sekali si SALMAH tak datang. Tapi yag pastinya, abang si SALMAH tu kawan dengan abang aku.
*apa kena mengena entah, aku pun dah pelik dengan cerita kat perenggan ni. Ah lantak lah*

Dan darjah dua aku pindah ke Sekolah Kebangsaan Sri Binjai, batu pahat. Kat sini aku femes beb (ceh, perasan). Aku masuk kelas BIRU, kelas pertama daripada 2 kelas :P nama kelas tak best langsung. BIRU dengan MERAH.

tenang la gamba ni

Tapi sekolah sini rasa mcm tenang sikit la. Tak tau kenapa. Tapi tenang la. Sebab dekat dengan kubur ke? Astaghfirullahalazim.

Kat seri binjai ni, aku jadi pengawas, aku ramai geng. Geng-geng pengawas + pengawas perpustakaan. Cikgu2 kenal aku sebab mak aku ajk PIBG. Haha, entah apa2 la. Aku rindu gila dengan ketua geng kitorang. Syikin talib. Syikin, kau kat mana?! Tiap2 raya aku berniat nak pegi umah kau, tp aku tak ingat rumah kau kat mana. Yg aku ingat, rumah kau kaler purple. Banyak kin rumah kaler pepel kat tongkang ni. Sobsobs :’(

1 comment:

cik natasya (: said...

Nice story la pinoc . Suka baca . kesian kene buli . sob sob :/